Bu yüzden, Biz de onlara hak ettikleri cezayı verdik, onları denizde boğduk. Çünkü onlar âyetlerimizi yalanladılar. Onları umursamaz olmuşlardı.

İsrâîloğullarını denizden geçirdik. Kendilerine özgü putlara tapan bir halka rastladılar. Ey Mûsâ! “Bize de bunların ilâhları gibi bir ilâh yap.” dediler. “Siz gerçekten cahil bir kavimsiniz.” dedi.

“Sizi âlemlere üstün(1) kıldığı halde, size Allah’tan başka bir ilâh mı arayayım?” dedi.

Mûsâ’ya, otuz gece süre verdik, sonra buna on gece daha ekledik. Böylece Rabb’inin belirlediği vakit kırk geceye tamamlandı. Mûsâ, kardeşi Hârun’a, “Benim halkım içinde benim yerime geç, onları ıslâh et ve bozguncuların yoluna uyma!” dedi.

“Ey Mûsâ! Gönderdiklerimle ve Kelâmımla seni insanlar arasında üstün kıldım.(1) Sana verdiğimi al ve şükredenlerden ol!” dedi.

Yeryüzünde, haksız yere büyüklük taslayanları, âyetlerimden(1) uzaklaştıracağım. Onlar, bütün âyetleri(2) görseler de yine ona inanmazlar. Rüşd(3) yolunu görseler de onu yol tutmazlar; ama azgınlık(4) yolunu görseler onu kendilerine yol tutarlar. Bu, âyetlerimizi yalanlamalarından ve ondan gâfil(5) bulunmalarındandır.

Mûsâ’nın halkı, onun arkasından, böğürmesi olan, süs eşyalarından yapılmış bir buzağı heykelini benimsediler. Onun kendileriyle konuşamadığını ve yol gösteremediğini görmediler mi ki onu benimsediler? Onu benimsemekle zâlimlerden oldular.

Mûsâ, halkına döndüğünde, öfke ve üzüntü içinde onlara: “Benim yokluğumda ne kötü işler yapmışsınız! Rabb’inizin emrini(1) çabuklaştırdınız mı?” dedi. Levhâları bırakıp, kardeşinin başını tutup kendine çekti. “Ey annemin oğlu! Gerçekten bu halk beni zayıf buldu, neredeyse beni öldüreceklerdi; sen de düşmanları benimle sevindirme, beni bu zâlim kimselerle bir tutma.” dedi.

Buzağıyı benimseyenlere Rabb’lerinden bir öfke erişecektir ve dünya hayatında da zillete uğrayacaklardır. İşte iftiracıları böyle cezalandırırız.

Öfkesi geçince Mûsâ levhâları aldı, onlardaki yazıda Rabb’leri için korkanlara(1) bir yol gösterme ve bir rahmet vardı.

Bize, bu dünyada da âhiret’te de iyilik yaz. Biz Sana yöneldik. Allah: “Azâbıma hak edeni uğratırım, rahmetim ise her şeyi kuşatmıştır. Onu, takvâ sahibi olanlara, zekâtı yapanlara(1) ve âyetlerimize inananlara yazacağım.” buyurdu.

De ki: “Ey insanlar! Ben, göklerin ve yerin sahibi olan, kendisinden başka ilâh olmayan, yaşatan ve öldüren Allah’ın, size, hepinize gönderdiği bir Resûl’üm. Gelin, Allah’a ve O’nun sözlerine îmân eden Ummî(1) Nebi Resûlüne îmân edin ve ona uyun ki böylece doğru yolu bulasınız.”

Biz, onları oymaklar halinde on iki topluluğa ayırdık. Halkı ondan su isteyince, Mûsâ’ya, “Âsânı taşa vur!” diye vahyettik. Ondan on iki pınar fışkırdı. Her topluluk su alacağı kaynağı bildi. Üzerlerine buluttan gölgelik yaptık, onlara menn(1) ve bıldırcın bağışladık.(2) “Size rızık olarak verdiklerimizin temiz olanlarından yiyin.” Onlar, bize zulmetmediler, fakat kendilerine zulmediyorlardı.

Ancak onlardan haksızlık yapanlar, kendilerine söylenen sözü başka bir söze çevirdiler. Biz de haksızlık yapmaları yüzünden, üzerlerine gökten bir azâp gönderdik.

Onlardan bir topluluk dedi ki: “Allah’ın yok edeceği veya şiddetli bir azâp ile cezalandıracağı bir halka ne diye öğüt veriyorsunuz?” Dediler ki: “Rabb’inize mazeret(1) beyan etmek için ve bir de belki takvâ sahibi olurlar.”