على انهار بابل هناك جلسنا. بكينا ايضا عندما تذكرنا صهيون.
Babil ırmakları kıyısında oturupSiyonu andıkça ağladık;
By the rivers of Babylon, there we sat down, yea, we wept, when we remembered Zion.
Nous nous sommes assis près des fleuves de Babylone, et là, nous avons pleuré, nous souvenant de Sion.
An den Wassern zu Babel saßen wir und weineten, wenn wir an Zion gedachten.
(136:1) При реках Вавилона, там сидели мы и плакали, когда вспоминали о Сионе;
على الصفصاف في وسطها علقنا اعوادنا.
Çevredeki kavaklaraLirlerimizi astık.
We hanged our harps upon the willows in the midst thereof.
Nous avons suspendu nos harpes aux saules, au milieu d’elle.
Unsere Harfen hingen wir an die Weiden, die drinnen sind.
(136:2) на вербах, посреди его, повесили мы наши арфы.
لانه هناك سألنا الذين سبونا كلام ترنيمة ومعذبونا سألونا فرحا قائلين رنموا لنا من ترنيمات صهيون
Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler,Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor,"Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!" diyorlardı.
For there they that carried us away captive required of us a song; and they that wasted us required of us mirth, saying, Sing us one of the songs of Zion.
Là, ceux qui nous avaient emmenés captifs nous demandaient des chants joyeux: Chantez-nous quelque chose des cantiques de Sion.
Denn daselbst hießen uns singen, die uns gefangen hielten, und in unserm Heulen fröhlich sein: Lieber, singet uns ein Lied von Zion!
(136:3) Там пленившие нас требовали от нас слов песней, и притеснителинаши – веселья: „пропойте нам из песней Сионских".
كيف نرنم ترنيمة الرب في ارض غريبة.
Nasıl okuyabiliriz RABbin ezgisiniEl toprağında?
How shall we sing the LORD'S song in a strange land?
Comment chanterions-nous les cantiques de l'Éternel, dans une terre étrangère?
Wie sollten wir des HERRN Lied singen in fremden Landen?
(136:4) Как нам петь песнь Господню на земле чужой?
ان نسيتك يا اورشليم تنسى يميني****
Ey Yeruşalim, seni unutursam,Sağ elim kurusun.
If I forget thee, O Jerusalem, let my right hand forget her cunning.
Si je t'oublie, Jérusalem, que ma droite s'oublie elle-même!
Vergesse ich dein, Jerusalem, so werde meiner Rechten vergessen!
(136:5) Если я забуду тебя, Иерусалим, – забудь меня десница моя;
ليلتصق لساني بحنكي ان لم اذكرك ان لم افضل اورشليم على اعظم فرحي
Seni anmaz,Yeruşalimi en büyük sevincimden üstün tutmazsam,Dilim damağıma yapışsın!
If I do not remember thee, let my tongue cleave to the roof of my mouth; if I prefer not Jerusalem above my chief joy.
Que ma langue s'attache à mon palais, si je ne me souviens de toi, si je ne fais de Jérusalem le principal sujet de ma joie!
Meine Zunge müsse an meinem Gaumen kleben, wo ich dein nicht gedenke, wo ich nicht lasse Jerusalem meine höchste Freude sein.
(136:6) прилипни язык мой к гортани моей, если не буду помнить тебя, если не поставлю Иерусалима во главе веселия моего.
اذكر يا رب لبني ادوم يوم اورشليم القائلين هدوا هدوا حتى الى اساسها.
Yeruşalimin düştüğü gün,"Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!"Diyen Edomluların tavrını anımsa, ya RAB.
Remember, O LORD, the children of Edom in the day of Jerusalem; who said, Rase it, rase it, even to the foundation thereof.
Éternel, souviens-toi des enfants d'Édom, qui, dans la journée de Jérusalem, disaient: Rasez, rasez jusqu'à ses fondements!
HERR, gedenke der Kinder Edom am Tage Jerusalems, die da sagen: Rein ab, rein ab, bis auf ihren Boden!
(136:7) Припомни, Господи, сынам Едомовым день Иерусалима, когда ониговорили: „разрушайте, разрушайте до основания его".
يا بنت بابل المخربة طوبى لمن يجازيك جزاءك الذي جازيتنا.
Ey sen, yıkılası Babil kızı,Bize yaptıklarınıSana ödetecek olana ne mutlu!
O daughter of Babylon, who art to be destroyed; happy shall he be, that rewardeth thee as thou hast served us.
Fille de Babel, la dévastée, heureux qui te rendra ce que tu nous as fait!
Du verstörte Tochter Babel, wohl dem, der dir vergelte, wie du uns getan hast!
(136:8) Дочь Вавилона, опустошительница! блажен, кто воздаст тебе за то,что ты сделала нам!
طوبى لمن يمسك اطفالك ويضرب بهم الصخرة
Ne mutlu senin yavrularını tutupKayalarda parçalayacak insana!
Happy shall he be, that taketh and dasheth thy little ones against the stones.
Heureux qui saisira tes enfants, et les écrasera contre le rocher!
Wohl dem, der deine jungen Kinder nimmt und zerschmettert sie an den Stein!
(136:9) Блажен, кто возьмет и разобьет младенцев твоих о камень!
