Yüksek sesle Tanrıya yakarıyorum,Haykırıyorum beni duysun diye.
{To the chief Musician, to Jeduthun, A Psalm of Asaph.} I cried unto God with my voice, even unto God with my voice; and he gave ear unto me.
Sıkıntılı günümde Rabbe yönelir,Gece hiç durmadan ellerimi açarım,Gönlüm avunmaz bir türlü.
In the day of my trouble I sought the Lord: my sore ran in the night, and ceased not: my soul refused to be comforted.
Tanrıyı anımsayınca inlerim,Düşündükçe içim daralır.
I remembered God, and was troubled: I complained, and my spirit was overwhelmed. Selah.
Açık tutuyorsun göz kapaklarımı,Sıkıntıdan konuşamıyorum.
Thou holdest mine eyes waking: I am so troubled that I cannot speak.
Geçmiş günleri,Yıllar öncesini düşünüyorum.
I have considered the days of old, the years of ancient times.
Gece ilahilerimi anacağım,Kendi kendimle konuşacağım,İnceden inceye soracağım:
I call to remembrance my song in the night: I commune with mine own heart: and my spirit made diligent search.
"Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek?Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?
Will the Lord cast off for ever? and will he be favourable no more?
Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu?Sözü geçerli değil mi artık?
Is his mercy clean gone for ever? doth his promise fail for evermore?
Tanrı unuttu mu acımayı?Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?"
Hath God forgotten to be gracious? hath he in anger shut up his tender mercies? Selah.
Sonra kendi kendime, "İşte benim derdim bu!" dedim,"Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık."
And I said, This is my infirmity: but I will remember the years of the right hand of the most High.
Sayfalar
