1- Bu âyet, Kur’an’a abdestsiz dokunulmayacağına dair görüşe kanıt olarak gösterilmektedir. Oysaki müşriklerin; “Vahiy, Nebi’ye indirilirken ona cinnler başka şeyler kattılar” iddialarına cevap verilmektedir; “Ona ancak arındırılmış olanlar dokunabilir.” denerek, onların bu iddiaları yalanlanmaktadır. Yani vahyin hiçbir değişikliğe uğramadan Nebi’ye olduğu gibi ulaştığı söylenmektedir. Ona ne cinn ne insan, kötü amaçlı hiçbir müdahale söz konusu olmamıştır. Ona, bir ilave veya eksiltme yapılması söz konusu değildir. Ona, ancak arındırılmış olanlar dokunabilir Çevirilerde, metindeki “mutahharun” kelimesine “arınmış/temiz olanlar” şeklinde anlam verilmektedir. Bu yanlış bir anlamlandırmadır. Âyet, “arınmış olan” demiyor; “arındırılmış olan” diyor. “Arınmış” olmakla, “arındırılmış” olmak aynı şey değildir. Temiz olmak, bir kimsenin kendi kendisine yaptığı bir şeyken; “Temizlendirilmiş/arındırılmış olmak, başkası tarafından yapılan bir şeydir. Temizlenmenin bedenen olması anlamı varsa da bu âyette söz konusu edilen temizlik fiziki bir temizlik değildir. Bir kimseye, “temiz insan” dendiğinde kastedilen temizlik neyse o türden bir temizliktir. Nasıl ki birine “temiz insan” dendiği zaman, eli yüzü yıkanmış, üstü başı temiz olan değil; güvenilir, dürüst, iyi bir kimse olduğu anlaşılıyorsa, bu âyette de söz konusu olan temizlik, bu tür ahlâki bir temizliktir. Onun için sizin dokunduğunu söylediğiniz kimselerin/şeylerin dokunmuş olması mümkün değildir. Dolayısı ile bu âyetin, “Kur’an okunurken abdestli olmak gerekir.” ile bir ilgisi yoktur.